dozorca

dozorca
dozorca {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos VIIIa, lm M. dozorcacy {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba dozorująca coś, kogoś; pilnująca czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dozorca domu. Dozorca więzienny. Klucz jest zawsze u dozorcy budynku. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • dozorca — m odm. jak ż II, DCMs. dozorcacy; lm M. dozorcacy, DB. dozorcaców «ten, kto dozoruje, pilnuje kogoś, czegoś» Dozorca domu, osiedla. Dozorca drogowy, więzienny …   Słownik języka polskiego

  • szymon — dozorca domu …   Słownik gwary warszawskiej

  • Proclamation of Połaniec — Uniwersał połaniecki The Proclamation of Połaniec (also known as the Połaniec Manifesto; Polish: Uniwersał Połaniecki), issued on 7 May 1794 by Tadeusz Kościuszko near the town of Połaniec, was one of the most notable events of Poland s… …   Wikipedia

  • Antoni Chruściel — Chruściel in the United Kingdom Nickname Monter …   Wikipedia

  • bartny — bartnyni «odnoszący się do barci, bartnictwa» Gospodarstwa bartne. Drzewo bartne. Prawo bartne. bartny w użyciu rzecz. «dozorca barci; bartnik» bartne blm w użyciu rzecz. «danina miodu lub opłata od barci» …   Słownik języka polskiego

  • borowy — I przym. od bór Siedlisko borowe. borowy w użyciu rzecz. reg. «dozorca pilnujący niewielkiej przestrzeni lasu; gajowy» II przym. od I bor ∆ Kwas borowy «słaby kwas krystalizujący w postaci błyszczących łusek, mało rozpuszczalny w wodzie, mający… …   Słownik języka polskiego

  • cap — I m IV, DB. a, Ms. cappie; lm M. y 1. «baran lub kozioł, zwłaszcza stary lub wykastrowany» Beczenie capa. ◊ pot. Głupi jak cap «bardzo głupi, tępy» przen. pot. a) «człowiek brodaty; brodacz» b) «człowiek głupi; głupiec, bałwan» 2. łow. «samiec… …   Słownik języka polskiego

  • cerber — m IV, DB. a, Ms. cerbererze; lm M. y 1. Cerber blm «mitologiczny pies trzygłowy strzegący bram Hadesu» 2. lm DB. ów żart. «srogi, czujny dozorca, człowiek śledzący kogoś, krępujący jego swobodę działania» 3. lm B. y szt. «rzeźba, rysunek,… …   Słownik języka polskiego

  • cieć — m I, DB. ciecia; lm M. ciecie, DB. cieciów (cieci) gw. miejska «dozorca, stróż» Ciecie zamiatali przed domami …   Słownik języka polskiego

  • dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”